Önce yavaş yavaş can sıkıntısıyla başlıyor. Sonra mutsuzluk ve yalnız kalma isteği derken insana içtiği su bile tat vermemeye başlıyor. Yapılan her aktivite anlamsız gelmeye başlıyor. Yaşadığı anlamsız geliyor. Hayat anlamsızlaşıyor. İçi boş kutu misali oluyor. Bu evreleri teker teker yaşadım. Bundan sonrasında insana göre farklı reaksiyonlar vermeye başlıyorsunuz. Bende mesela kendimi mutlu etmemeye yemin etmişcesine hırs oluştu. Paramın hepsini iddiaya ve dedeye atıyorum anında puf oluyor para. O haftamı kendime zehir ediyorum. Diğer hafta da aynı. Bu böyle kısır döngüye giriyor. En kötüsü de insan sürekli kendini mutsuz bıraktığı için bu duruma alışıyor. Bir daha mutlu olmak istemiyor ve her şey böylelikle bir anda anlamsız geliyor.
0
+
-entiri.verilen_downvote
Hayatınıza anlam kattığını düşündüğünüz şeyleri yitirmeniz sonucu meydana gelen durumdur. İnsan kendisi için anlam ifade eden bir şeyi kayberse kaybettiği şeye dair bir boşluk hissi meydana gelir. Ancak hayatındaki anlam ifade eden her şeyi ya da hayatındaki en anlamlı şeyi kaybederse hayatındaki hiçbir şeyin bir önemi kalmaz ve hayatı artık ona bomboş ve anlamsız gelir.